Saya tidak tahu semenjak bila Mufti Kafil menjadi imam di Masjid Choti (Masjid Kecil). Dari mula saya datang ke Deoband pada 1989 hinggalah saat saya keluar Deoband pada tahun 2004 Mufti Kafil masih mengimami solat berjemaah lima waktu di masjid itu. Beliau bertugas sebagai seorang ahli majlis fatwa Darul Uloom. Beliau salah seorang mufti besar Darul Uloom. Beliau datang dari keluarga mufti. Datuknya Mufti Azizurahman adalah merupakan mufti pertama Darul Uloom Deoband. Malah abang kepada Mufti Kafil, Maulana Hilalurahman, juga seorang Mufti yang bertugas di negeri Punjab, India.
Saya agak bertuah kerana daripada mula sampai ke Deoband sudahpun mengenali keluarga Mufti Kafil. Kebetulan pelajar Malaysia daripada dahulu menyewa rumah keluarga mufti Kafil. Rumah sewa kami dimiliki oleh Qari Jalil. Rumah kami sebelah menyebelah dengan rumah beliau. Dia merupakan seorang guru tajwid di Darul Uloom tetapi sudah pencen kerana faktor usia. Beliau ialah ayah kepada Mufti Kafil. Semasa hayatnya Qari Jalil juga berjemaah di Masjid Choti. Waktu itu Qari Jalil sudahpun bongkok tetapi tetap ke masjid berjalan kaki dengan tongkatnya. Jarak masjid ke rumah beliau dan rumah kami juga ialah kira-kira 50 meter.
Pagi-pagi setiap hari, kecuali Jumaat, Mufti Kafil akan bergegas ke Darul Uloom, ke pejabatnya di Darul Ifta`. Waktu pejabat Darul Uloom sama seperti waktu belajar pelajar-pelajar. Kira-kira emapt jam bertugas di waktu pagi Mufti akan pulang ke rumah sekejap. Dekat waktu zohor beliau akan datang ke Masjid untuk menjadi Imam. Beliau akan terus masuk ke dalam bilik kecilnya sambil menunggu waktu solat. Selepas Zohor beliau akan masuk semula pejabat sehinggalah dekat dengan waktu asar. Selepas keluar pejabat Mufti Kafil akan terus ke Masjid. Selepas solat asar beliau pulang ke rumah. Sebelum Maghrib beliau akan datang semula ke Masjid Choti. Setelah mengimami solat maghrib beliau akan duduk di masjid sehingga Isyak. Biasanya beliau akan menyambung kegiatan menulis atau membaca di bilik kecilnya itu. Selepas Isyak Mufti Kafil akan pulang ke rumah dan akan datang semula sebelum waktu subuh. Begitulah kegiatan harian Mufti Kafil.
Pada bulan puasa Mufti Kafil akan berbuka di Masjid Choti bersama-sama pelajar yang menyewa bilik masjid di situ. Makanan dihantar oleh jiran-jiran. Kadang-kadang banyak. Kadang-kadang hanya ada satu dua piring sahaja. Tengok rezeki pada hari itu. Sepanjang di sana boleh dikatakan saban tahun saya akan berbuka puasa bersama Mufti Kafil. Kadang-kadang kami bertiga sahaja. Mufti Kafil, saya dan muazzin yang biasanya adalah pelajar Darul Uloom yang menetap di masjid itu silih berganti. Mufti tidak akan pulang ke rumah melainkan selepas solat terawikh.
Mufti Kafil terkenal dengan sifat pendiam. Dia jarang bercakap melainkan jika ada keperluan. Bila bercakap beliau tidak meninggikan suara. Semua tindakannya pantas. Bila berjalan sangat laju seolah-olah ada urusan penting sedang menunggu beliau yang menyebabkan beliau tidak menoleh ke kiri dan ke kanan. Hidupnya mengikut jadual sehingga semua orang mengetahui saat bila Mufti akan melintasi rumah mereka. Melihat biliknya di masjid seseorang boleh meneka bahawa Mufti seorang yang sukakan kekemasan. Walaupun biliknya kecil dan tidak ada banyak barang tetapi segala sesuatu di susun dengan rapi. Apabila berwuduk beliau sangat berhati-hati daripada sifat membazirkan air. Beliau tidak akan berwuduk dengan pili. Sebaliknya dengan lota. Jika orang biasa mengambil wuduk sudah tentu tidak cukup satu lota untuk menyempurnakan wuduk. Apabila menjadi imam beliau akan ringkaskan seringkas mungkin solatnya kerana mempertimbangkan makmum. Wirid selepas solat juga tidak mengambil masa yang lama.
Lota plastik yang terdapat di masjid-masjid di Deoband.
Ia mula digunakan secara meluas di separuh akhir qiam saya di Deoband
Lota tanah banyak digunakan di tahun-tahun
pertama qiam saya di Deoband
Walaupun seorang yang terkenal dengan sifat tidak banyak cakap tetapi Mufti Kafil mempunyai pena yang tajam. Beliau adalah seorang sasterawan Urdu. Syairnya menyentuh jiwa. Nama penanya Nishat (aktif) sesuai dengan peribadinya yang cergas dan pantas.
Sungguhpun Mufti Kafil berjawatan tinggi tetapi hidupnya sederhana. Malah tidak ada yang mengetahui beliau juga kesempitan wang. Gaji Darul Uloom bukanlah tinggi tidak sebagaimana jawatan Mufti di tempat kita. Pernah jiran kami yang mempunyai kedai runcit memberitahu kami bahawa Mufti Kafil hidup susah juga. Maklumlah katanya gaji Darul Uloom tidak dapat menampung anaknya yang ramai. Dia selalu mengambil barang di kedai itu dan membayarnya bila mendapat gaji. Selalunya tak semua hutang dapat dilunaskan penuh. Ia akan dibawa ke bulan hadapan. Kedai runcit itu sebenarnya milik Masjid Choti. Ia disewakan oleh Masjid. Peruncit itu yang juga seorang yang warak dan baik hati memahami tugas seorang guru di Darul Uloom yang banyak berkorban dari sudut masa. Tidak sempat mencari wang lebih . Masa banyak diperuntukkan untuk menjaga kepentingan Darul Uloom dan pelajar. Sesungguhnya misi agama tidak akan berjalan lancar jika tidak ada saling faham memahami di antara umatnya.
Dua tahun selepas saya pulang ke Malaysia saya mendapat berita tentang pemergian Mufti Nishat menemui Ilahi untuk selama-lamanya. Beliau diserang oleh serangan sakit jantung yang mengejut dalam usia 62 tahun pada tanggal 1 Ogos 2006. Walaupun beliau sudah tiada namun peribadi istimewa Mufti Kafilurahman Nishat Usmani telah banyak meninggalkan kesan kepada pelajar-pelajar, guru-guru dan orang awam. Semuga Allah menrahmatinya. Tugas menjadi imam dan memakmurkan bilik khalwat gah Masjid Choti kini dipikul oleh adik bongsu Mufti Kafil, Molvi Usamah.
Pagi-pagi setiap hari, kecuali Jumaat, Mufti Kafil akan bergegas ke Darul Uloom, ke pejabatnya di Darul Ifta`. Waktu pejabat Darul Uloom sama seperti waktu belajar pelajar-pelajar. Kira-kira emapt jam bertugas di waktu pagi Mufti akan pulang ke rumah sekejap. Dekat waktu zohor beliau akan datang ke Masjid untuk menjadi Imam. Beliau akan terus masuk ke dalam bilik kecilnya sambil menunggu waktu solat. Selepas Zohor beliau akan masuk semula pejabat sehinggalah dekat dengan waktu asar. Selepas keluar pejabat Mufti Kafil akan terus ke Masjid. Selepas solat asar beliau pulang ke rumah. Sebelum Maghrib beliau akan datang semula ke Masjid Choti. Setelah mengimami solat maghrib beliau akan duduk di masjid sehingga Isyak. Biasanya beliau akan menyambung kegiatan menulis atau membaca di bilik kecilnya itu. Selepas Isyak Mufti Kafil akan pulang ke rumah dan akan datang semula sebelum waktu subuh. Begitulah kegiatan harian Mufti Kafil.
Pada bulan puasa Mufti Kafil akan berbuka di Masjid Choti bersama-sama pelajar yang menyewa bilik masjid di situ. Makanan dihantar oleh jiran-jiran. Kadang-kadang banyak. Kadang-kadang hanya ada satu dua piring sahaja. Tengok rezeki pada hari itu. Sepanjang di sana boleh dikatakan saban tahun saya akan berbuka puasa bersama Mufti Kafil. Kadang-kadang kami bertiga sahaja. Mufti Kafil, saya dan muazzin yang biasanya adalah pelajar Darul Uloom yang menetap di masjid itu silih berganti. Mufti tidak akan pulang ke rumah melainkan selepas solat terawikh.
Mufti Kafil terkenal dengan sifat pendiam. Dia jarang bercakap melainkan jika ada keperluan. Bila bercakap beliau tidak meninggikan suara. Semua tindakannya pantas. Bila berjalan sangat laju seolah-olah ada urusan penting sedang menunggu beliau yang menyebabkan beliau tidak menoleh ke kiri dan ke kanan. Hidupnya mengikut jadual sehingga semua orang mengetahui saat bila Mufti akan melintasi rumah mereka. Melihat biliknya di masjid seseorang boleh meneka bahawa Mufti seorang yang sukakan kekemasan. Walaupun biliknya kecil dan tidak ada banyak barang tetapi segala sesuatu di susun dengan rapi. Apabila berwuduk beliau sangat berhati-hati daripada sifat membazirkan air. Beliau tidak akan berwuduk dengan pili. Sebaliknya dengan lota. Jika orang biasa mengambil wuduk sudah tentu tidak cukup satu lota untuk menyempurnakan wuduk. Apabila menjadi imam beliau akan ringkaskan seringkas mungkin solatnya kerana mempertimbangkan makmum. Wirid selepas solat juga tidak mengambil masa yang lama.
Lota plastik yang terdapat di masjid-masjid di Deoband. Ia mula digunakan secara meluas di separuh akhir qiam saya di Deoband
Lota tanah banyak digunakan di tahun-tahunpertama qiam saya di Deoband
Walaupun seorang yang terkenal dengan sifat tidak banyak cakap tetapi Mufti Kafil mempunyai pena yang tajam. Beliau adalah seorang sasterawan Urdu. Syairnya menyentuh jiwa. Nama penanya Nishat (aktif) sesuai dengan peribadinya yang cergas dan pantas.
Sungguhpun Mufti Kafil berjawatan tinggi tetapi hidupnya sederhana. Malah tidak ada yang mengetahui beliau juga kesempitan wang. Gaji Darul Uloom bukanlah tinggi tidak sebagaimana jawatan Mufti di tempat kita. Pernah jiran kami yang mempunyai kedai runcit memberitahu kami bahawa Mufti Kafil hidup susah juga. Maklumlah katanya gaji Darul Uloom tidak dapat menampung anaknya yang ramai. Dia selalu mengambil barang di kedai itu dan membayarnya bila mendapat gaji. Selalunya tak semua hutang dapat dilunaskan penuh. Ia akan dibawa ke bulan hadapan. Kedai runcit itu sebenarnya milik Masjid Choti. Ia disewakan oleh Masjid. Peruncit itu yang juga seorang yang warak dan baik hati memahami tugas seorang guru di Darul Uloom yang banyak berkorban dari sudut masa. Tidak sempat mencari wang lebih . Masa banyak diperuntukkan untuk menjaga kepentingan Darul Uloom dan pelajar. Sesungguhnya misi agama tidak akan berjalan lancar jika tidak ada saling faham memahami di antara umatnya.
Dua tahun selepas saya pulang ke Malaysia saya mendapat berita tentang pemergian Mufti Nishat menemui Ilahi untuk selama-lamanya. Beliau diserang oleh serangan sakit jantung yang mengejut dalam usia 62 tahun pada tanggal 1 Ogos 2006. Walaupun beliau sudah tiada namun peribadi istimewa Mufti Kafilurahman Nishat Usmani telah banyak meninggalkan kesan kepada pelajar-pelajar, guru-guru dan orang awam. Semuga Allah menrahmatinya. Tugas menjadi imam dan memakmurkan bilik khalwat gah Masjid Choti kini dipikul oleh adik bongsu Mufti Kafil, Molvi Usamah.
Bilik Mufti Kafil Di Masjid Choti. Dinamakan Khalwat Gah (Tempat Suluk). Sebelum itu ia adalah Khalwat Gah Maulan Rafi`uddin, Pengetua Kedua Darul Uloom; Mufti Azizurahman, Mufti Pertama Darul Uloom; Maulan Qari Jalilurahman, Ustaz Darul Uloom.
Khalwat Gah Maulana Shabbir Ahmad Usmani di Masjid Choti. Beliau ialah pengarang kitab Syarah Muslim, Fathul Mulhim
No comments:
Post a Comment