Anekdot Ulama 61: Ilmu dan Kemiskinan Imam Syafie

Diceritakan bahawa Imam Syafie seorang yang yatim dan miskin ketika kecil. Emaknya tidak memilki apa-apa untuk diberi hadiah atau upah kepada guru untuk mengajar anaknya. Namun dia dihantar juga untuk belajar di maktab atau madrasah untuk kanak-kanak.

Diceritakan juga bahawa Imam Syafie terlalu miskin sampaikan tidak dapat membeli kertas untuk menulis. Apabila beliau sudah menghafal Al-Quran beliau mula menghadiri majlis-majlis ilmu di masjid. Beliau hanya mampu mendengar sahaja kuliah tanpa dapat menulisnya kerana tidak memilki kertas. 

Apabila beliau menemui tulang di mana-mana jua beliau akan mengutipnya untuk menulis apa yang beliau ingati. Apabila tulang itu penuh ditulis beliau akan menyimpannya dalam bekas seperti tempayan sehingga kata Imam Syafie akhirnya aku memilki dua tempayan besar penuh berisi tulisan.
Bagaimana pula dengan kita di zaman yang serba ada kemudahan. Adakah kita menggunakan kemudahan tersebut untuk menambat ilmu???