Kembara Deoband 10 - Sai Baba

Kerana sedikit kelewatan pesawat mula bergerak meninggalkan landasan pada jam 1.40 pagi. Saya duduk di barisan tengah bersama Wan Nazarudin, Umbaidilah dan Junid. Manakala Abu Hashim dan Abd Rahman duduk di bahagian kanan tingkap. Di sebelah kiri ialah seorang laki-laki dan perempuan India. Mereka kelihatan seperti pasangan pengantin baru. Seorang pemuda keturunan India yang baru naik daripada Singapura mengambil tempat duduknya di sebelah saya. Dia seorang penuntut fakulti undang-undang di salah sebuah universiti di Singapura. Katanya dia mahu ke Madras. Mahu menziarahi keluarga dan bersembahyang di kuil. Dia tidak jemu-jemu membelek-belek buku di tangannya. Barangkali sedang menghafal mantera-mantera untuk pemujaan di kuil nanti. Saya tidak bertanya dia penganut Hindu aliran apa. Daripada buku yang di tangannya itu jelas menunjukkan dia pengikut Sai Baba. Saya kerap melihat gambar Satya Sai Baba itu ketika di Kuala Lumpur. Gambarnya dilekatkan di dinding-dinding pejabat atau kedai orang-orang India. Perasaan saya ingin mengetahui siapakah sebenarnya tokoh ini. Kenapa dia mempunyai pengikut yang begitu setia. Apakah kehebatannya. Apakah pula ajarannya. Adakah dia seorang Hindu atau penganut agama lain. Perasaan ingin tahu ini telah menanamkan benih ke dalam jiwa saya tentang ilmu perbandingan agama. Pemerhatian ini menjadi pencetus kenapa saya selepas itu begitu cenderung kepada sesuatu yg bernama comparative religion.

Satya Sai Baba

Ajaran Sai Baba bukanlah sesuatu yang aneh dalam Hinduisme. Sebelum Sai Baba sudahpun lahir Sidi Baba yang membawa konsep ajaran yg sama. Malah sesiapa sahaja boleh menjadi spt Sai Baba dan Sidi Baba asalkan ia menerima konsep avatar (reincarnation, hulul) ajaran Hindu. Sesiapa sahaja boleh menjadi avatar kepada tuhan-tuhan mereka seperti Vishnu, Krishna, Rama dsb. Ia bermula dengan latihan rohani dengan meninggalkan fitrah kemanusian tanpa syariat yg membatasinya. Sehinggalah lahir perasaan kesatuan diri dengan Tuhan. Iaitu Atman. Manusia akan dilihat sama sahaja. Agama juga akan dilihat sama. Manusia bebas beragama tetapi harus menyatu dan bersatu. Iaitu Sanathana Dharma. Tidak ada yang haq. Bersatu itulah haq. Sama seperti konsep Din Ilahi Akbar, Bahai dan sesetengah ajaran sufi yang sesat seperti ajaran Inayat Khan (5 July 1882 – 5 February 1927). Matlamatnya cinta dan kasih sayang kepada semua. Iaitu Ocean of Love. Cinta dan kasih sayang harus dimanifestasikan dalam kesatuan berkerja. Bekerja untuk aktiviti sosial tanpa ada matlamat dunia. Iaitu Seva (selfless service). Golongan yang lemah ditolong. Golongan yang kuat menolong.

Gerakan Sai Baba telah berjaya melaksanakan banyak projek mega dan mendirikan institusi kebajikan percuma untuk masyarakat di hampir 166 buah negara. Sekolah, universiti, hospital, pusat kesenian, rumah ibadat, rumah kebajikan etc. Kemuncak kekuatan gerakan Sai Bab dapat dilihat oleh satu kenyataan bahawa pada tahun 2002 mereka mampu mengambil alih tugas kerajaan Tamil Nadu mengalirkan air ke sebuah tempat simpanan air (reservoir) Chennai (Madras) daripada sungai Krishna di negeri Andra Pradesh setelah projek Telugu Ganga yang dibina oleh kerajaan tidak lagi berkesan. Sempena dengan kejayaan itu org ramai telah menamakan projek baru itu sebagai Projek Sai Ganga. Maka tidak hairanlah jika ajaran Sai Baba mendakwa mereka mempunyai 1,200 pusat Sai Baba di 114 buah negara. Fenomena mengadakan aktiviti sosial oleh badan agama di India bukannlah asing. Banyak ashram (religious hermitage) dan mandir (temple) pecahan agama Hindu yang berbagai-bagai menubuhkan unit-unit sosial utk melaksanakan kerja2 kebajikan. Antaranya Ashram Aurobindo; Mandir-mandir dan sewa-sewa sempena nama tokoh2 Hindu moden spt Ramakrishna dan pengikut setianya Swami Vivekanda. Juga yang ditubuhkan oleh gerakan pertubuhan RSS yang bercita-cita mendaulatkan India sebagai Negara Hindu tulen, bukan negara sekular demokratik spt sekarang. Begitu juga pertubuhan agama-agama lain. Pertubuhan Misionary Kristian Mother Teresa, Pertubuhan sosial atas nama pengasas agama spt Guru Nanak, Mahavira dan Gautama Budha. Organisasi2 Islam juga turut memainkan perananya spt badan ekonomi Islam Muslim Fund, sayap sosio-politik madrasah-madrasah India iaitu Jamiat Ulama Hind, unit-unit amal gerakan Jamaat Islami dsb.

Namun kenapa India masih berhadapan dengan kemiskinan yang melata. Buta huruf yang nestapa. Taraf kesihatan yang dialpa. Infrastruktur yang terseksa. Mungkin jari boleh ditudingkan kepada kerajaan yang memerintah. Pertubuhan agama dan NGO hanya mampu menampung kekurangan di pihak kerajaan. Jika sesebuah kerajaan itu meninggalkan lompang kerja yang terlalu besar maka kerjanya sukar diisi dan ditampung oleh masyarakat kecil yg tidak mempunyai cukup kuasa. Adakah mereka yang menerajui silih berganti dewan undangan negeri Lokh Sabhanya dan dewan negara Rajya Sabhanya mempunyai niat yang ikhlas terhadap kebajikan rakyat. Parti Kongres, Parti Janatadal, Parti Baratiya Janataldal (BJP), Parti Bahujan (BSP) dan Parti Komunis (CPI) ialah nama-nama besar yang menjanjikan kesejahteraan rakyat di setiap kali piliharan raya diadakan. Atau kerana mungkin ada kuasa luar yang tidak mahu India menjadi suatu kuasa besar yang boleh mengugat kepentingan kuasa-kuasa tertentu di dunia yg menyebabkan mereka seolah-olah dirancang untuk terus berada dalam kondisi yg sedemikian rupa. Atau mungkin kerana faktor-faktor lain. Kemungkinan2 itu mungkin saja seluas tanah India barangkali. Ia mungkin juga sebanyak bilangan penduduknya yg kini mencecah satu billon.