Saya memberitahu isteri saya yang juga seorang pensyarah bahawa
kalaulah saya seorang pensyarah universiti banyak dah kertas kerja saya
boleh tulis tentang Maulana Taqi Usmani seperti orang putih yang banyak
tulis tentang pelbagai aspek tokoh tertentu seperti mengenai Shah
Waliyullah Dehlawi dsb.
Ini kerana kami mempunyai hampir kesemua
buku tulisannya yang sebahagian besarnya dalam bahasa Urdu. Hampir
kesemuanya saya telah membacanya samada keseluruhan kitab atau secara
sepintas lalu. Kitab beliau menyentuh
pelbagai aspek. termasuklah bab Hadth, Fekah, Fatwa, Ulum Quran,
Ekonomi, Tasawuf,, Biografi, Politik, Sejarah dsb...
Sebagai Koleksi Buku Maulana Taqi Milik Kami
Budaya ilmu di Pakistan antara punca mengandakan penerbitan buku-buku
Maulana Taqi walaupun kadang-kadang tulisan beliau hanyalah salinan
daripada pidato, ceramah atau catatan perjalanan beliau. Ertinya ada
orang yang menyalin. Ada yang sudi menerbitkan. Ada pula yang
menunggu-nunggu untuk membaca.
Bukunya seperti "Jahan Didah", "Duniye mere aage" dan beberapa buah lagi yang seumpamanya agaknya seperti "Kembara Deoband" saya dari segi catatan pengalama peribadi.
Bukunya seperti "Nuqus Raftgan" seperti "Anekdot Ulama" saya. Manakala buku "Tabsirae" seperti catatan "Kitab" saya dalam blog ibnnawi. Hal ini berlaku secara kebetulan kerana saya bukan meniru beliau.
Kalaulah saya orang India atau Pakistan agaknya catatan saya akan disalin semula, diedit, diterbitkan dan dibaca oleh mereka jika mereka merasai ada sesuatu yang berharga di dalamnya.
Inilah agaknyai antara dilema penulis di tempat kita. Mahu tulis apa dan untuk siapa?
gambar: sebahagian rak buku beliau di bilik saya
Bukunya seperti "Jahan Didah", "Duniye mere aage" dan beberapa buah lagi yang seumpamanya agaknya seperti "Kembara Deoband" saya dari segi catatan pengalama peribadi.
Bukunya seperti "Nuqus Raftgan" seperti "Anekdot Ulama" saya. Manakala buku "Tabsirae" seperti catatan "Kitab" saya dalam blog ibnnawi. Hal ini berlaku secara kebetulan kerana saya bukan meniru beliau.
Kalaulah saya orang India atau Pakistan agaknya catatan saya akan disalin semula, diedit, diterbitkan dan dibaca oleh mereka jika mereka merasai ada sesuatu yang berharga di dalamnya.
Inilah agaknyai antara dilema penulis di tempat kita. Mahu tulis apa dan untuk siapa?
gambar: sebahagian rak buku beliau di bilik saya
No comments:
Post a Comment